Czy można odzyskać pełen zakres ruchów stawu kolanowego po rekonstrukcji ACL?

Jednym z najpoważniejszych urazów aparatu więzadłowego w obrębie stawu kolanowego jest uszkodzenie ACL. Co robić, by jak najszybciej odzyskać pełną sprawność sprzed urazu?

Uszkodzenie ACL – objawy, leczenie

Do najczęstszych objawów uszkodzenia ACL należy: ból, obrzęk i krwiak śródstawowy, który powiększa się znacznie w ciągu pierwszej doby. Osoby, które borykają się z tym urazem opisują je jako uczucie tzw. uciekającego kolana, szczególnie nasilającego się podczas wzmożonej eksploatacji stawu kolanowego. Niestety, leczenie ACL jest długotrwałe i skomplikowane. Najczęściej nie obywa się bez operacji, a następnie – rehabilitacji. Pełna rekonstrukcja może trwać nawet do dwóch lat po rekonstrukcji, jednakże coraz częściej słyszy się głosy lekarzy, którzy postulują szybszą i intensywniejszą rehabilitację – trwającą od 6 do 9 miesięcy. Tak więc, odchodzi się od leczenia zachowawczego.

Rehabilitacja po rekonstrukcji ACL – procedury postępowania

Brak jest jednolitych procedur postępowania w rehabilitacji osób po rekonstrukcji ACL. Zawsze jednak celem nadrzędnym jest przywrócenie maksymalnie dużego zakresu ruchów, pełnej siły mięśniowej i koordynacji ruchowej, równocześnie mając na uwadze ochronę przeszczepu.

A może potrzebne Ci są maści na reumatyzm?

Rehabilitacja po rekonstrukcji ACL - ćwiczenia

Jednym z najważniejszych elementów rehabilitacji po rekonstrukcji ACL są ćwiczenia wyprostu, ćwiczenia wzmacniające mięśnie, a także postępowanie przeciwbólowe. Do ćwiczeń biernych można używać szyny CPM lub wykonywać je z fizjoterapeutą. Wykonuje się również ćwiczenia mobilizujące (zarówno stawu, jak i tkanek miękkich), rozciągające oraz masaż. Specjaliści zgodnie twierdzą, iż kluczowe znaczenie ma jak najszybsze odzyskanie pełnego wyprostu w stawie, jednocześnie nie forsując nadto pacjenta. Ćwiczenia nie mogą sprawiać mu bólu, ponieważ może to spowodować rozciągnięcie się przeszczepu.

Na co uważać?

Warto pamiętać, aby w czasie ćwiczeń unikać tych, które obciążają staw w pozycjach skrajnego zakresu ruchu, używać kuli aż do momentu odzyskania 100% kontroli nad kolanem, unikać rotacji wewnętrznej podudzia, a także stosować dodatkowe napięcie tylnej grupy mięśni uda w celu zmniejszenia tzw. przedniej siły ścinającej. Można użyć też stabilizatora, który będzie przytrzymywał kolano w jednym miejscu. Poza stawami, warto również mobilizować do pracy tkanki miękkie. Coraz popularniejszą rehabilitacją jest ta wykonywana metodą mobilizacji powięziowych według Stecco, czyli tzw. Fascial Manipulation, przywracająca balans napięciowy w ciele, a także inne techniki, które uwzględniają pracę na powięzi. Wielu specjalistów poleca je z powodu szybkości osiąganych efektów, dość małego wysiłki terapeuty w czasie przeprowadzania zabiegu, a także wielokanałowych korzystnych efektów. Ta metoda wykazuje nie tylko działanie przeciwbólowe i wzrost zakresu ruchomości w stawie, ale również przynosi tak ważną normalizację napięcia mięśniowego oraz poprawę koordynacji pracy mięśni.